[Ana Sayfa ][Yazılar]
Majikal Uygulamanın Temelleri
Bu yazı yazarın "Paths of Wisdom" (Bilgelik Yolları) kitabının 10ncu Bölümünü içerir. Yazarın başka yazılarını fihristten bulmak mümkündür.
All Rights Reserved. Copyright © John Michael Greer 1996.
Bu kitabın ilk iki bölümünde işlenen teori ve sembolizm hakkındaki malzeme Kabala literatürünün son bin yıllık süre içinde bir araya getirilmiş olan devasa birikimine kıyasla küçük bir kısmını oluşturmaktadır ve bu kısım şu ya da bu şekilde Altın Şafak tradisyonuyla ilgilidir. Kitapta buraya kadar tartışılan her nokta, İbrani literatürün konuyla ilgili devasa kaynaklarından faydalanmaya gerek duymadan, çok daha geniş bir biçimde ele alınabilir.
Ne var ki fazla teori her zaman bir avantaj olmadığı gibi bir majisyen olmak için yalnızca kitabi bilgi yeterli değildir. Doğrusunu söylemek gerekirse yalnızca bilgi aşkına gizli bilginin peşinde koşmak, majikal yoldaki potansiyel içeren birçok öğrenciyle adept adayının önünde bir engel olmuştur. Majide gerçek ustalığın gizemli konularda bilgi sahibi olmaya bağlı olduğuna dair yaygın görüş, daha önce gördüğümüz gibi, insanı yanlış yöne sevk etmektedir. Yeni başlayanlar için majinin en önemli ‘gizleri’ ne o kadar gizli ne de gizemlidir.
O halde gizler nelerdir? Bunlar, bütün diğer beşeri faaliyetlere başarı getiren şeylerdir (Bu nokta birçok majisyenin bütün beşeri eylemlerin nihayetinde majikal eylemler olduğunu ileri sürmelerine neden olmuştur. Majikal ortamda bu etkenleri çevreleyen gizem perdesinden dolayı, onlara başka bir bağlamda bakmak bizim için faydalı olabilir.
Müzisyen olmak isteyen bir insan örneğine bakalım. Bu arzu eyleme dökülmediği sürece hiçbir güce sahip değildir, hatta eyleme dökülmesi bile kendi başına yeterli değildir. Müzisyen adayımızın arzudan gerçekliğe geçmesi için üç şeye ihtiyacı vardır. İlk olarak ne tür bir müzisyen olacağına (en azından başlangıç aşamasında hangi müzik türü ve enstrümanını seçeceğine) ve amacına ulaşmak için atması gereken adımlara karar vermelidir. İkinci olarak enstrümanıyla mümkün olduğunca çok pratik yapmalıdır. Üçüncü olarak uygulamadan bir şeyler öğrenmeli ve ilerlemesini görmek için mevcut performansını amaçlarıyla karşılaştırmalıdır.
Bu üç faktör – amacın netliği, azimli çaba ve öğrenme yeteneği – majide de başarının anahtarlarını oluşturur. Bunlar aynı zamanda Ruah’ın Peçenin üstündeki üç Hayat Ağacı Küresi’nin pratik yanlarına tekabül ederler. Amacın netliği Tifaret’teki hayal gücünün bir ürünüdür. Çünkü hedeflenen amaçlar ve atılacak adımlar, ulaşılmadan önce hayal edilmelidir. Azimli çaba Geburah’taki iradenin ürünüdür ve öğrenme kapasitesi Hesed’deki hafızadan gelir.
Bu üç Küre majisyen adayını bekleyen ilk büyük dönüşümün hem amaçlarını hem de araçlarını oluşturur. Önemli bir nokta, bütün bu dönüşüm işi yarı yarıya gelişmiş olan bu Küreler’in potansiyellerini kullanmayı öğrenmekten başka bir şey değildir: Hayal ve irade etmeyi öğrenmek, net ve eksiksiz olarak hatırlamayı öğrenmek. Daha geniş bir açıdan bakıldığında bu fikir Hayat Ağacı’nın tüm Küreleri için geçerlidir; majisyenin çalışmasının bütünü duyumsamayı, düşünmeyi ve hissetmeyi, imgelemeyi, irade etmeyi ve hatırlamayı, dinlenmeyi, eylemeyi ve olmayı, her zaman yapıldığı gibi yarı gönüllü ve beceriksizce değil, tam olması gerektikleri ve olabilecekleri gibi eksiksiz yerine getirmektir.
MAJİKAL ÇALIŞMANIN ARAÇLARI
Demek ki majisyeni bekleyen çalışma basit bir çalışmadır… ama “basit” her zaman kolay anlamına gelmez. İmgelemenin/hayal gücünün, iradenin ve hafızanın majikal başarının hem sonuçları hem araçları olduğunu söylemek bir paradoksa işaret etmektir. Kilitli kapının anahtarının içerde olduğunu bilmenin pek faydası yoktur. Fakat buradaki benzetme hatasız değildir; çünkü hepimizde bu üç gücün izleri yansıma halinde bulunurlar; yine de bu zorluğu ortadan kaldırmaz.
Majikal eğitimin en basitinden en süslü olanına bütün tekniklerinin büyük bir kısmı sadece bu güçlüğü aşmanın yollarıdır: sıradan imgelem, irade ve bellek gücünün desteklenmesi ve güçlendirilmesi. Öyle ki majisyen adayı kendisinin bu kısımlarının olanaklarına aşina olsun, öyle ki birçok insanın yardımsız başaramayacağı şeyler isteyen majikal ve mistik pratikleri kullanabilsin.
Bu tekniklerden şu anda kullanılan binlercesi vardır ve geçmişte kullanılmış olan ve bugün birçok düşünce okulu tarafından bir kenara atılmış olan başka teknikler de vardır. Örneğin bir zamanlar irade gücünü geliştirmek için öğrencileri şiddetli korkulara, aşağılamalara ve istismara maruz bırakan teknikler vardı. Ayrıca hayal gücünün serbest çalışmasını engelleyen yasaklardan kurtulmak için çeşitli uyuşturucular kullanılıyordu. Bu yöntemlerin her ikisinin de kullanılmasını teşvik eden öğretmenler ve kitaplar günümüzde de mevcut olmakla birlikte, bu teknikler yarardan çok zarar getirmektedir. (Uyuşturucuların kullanılmasını teşvik eden majisyenler faydalarının daha fazla olduğunu söyleyebilir, ancak ne sık sık yaşanan ani hal değişimler (flashback), ne de kısa dönemli hafıza kayıpları majikal çalışmaya faydalı değildirlerdir.)
Oysa mevcut Altın Şafak Tradisyonunun ana akımının hayal gücünü, iradeyi ve hafızayı geliştirmek için kullandığı yöntemler o kadar ani ve dramatik etkiler yaratmazsa da, daha güvenilirdir. Tradisyon, hayal gücüne amaçları ve araçları belirlemede destek olmak için etüdü, iradenin azimli çaba oluşturma işini güçlendirmek için rutinden faydalanır; öğrenmeyi teşvik eden hafızayı güçlendirmek için kayıt tutmada ısrar eder. Bu üç şey hem etkili majikal çalışmanın temelleri hem de majisyen adayının araç kutusundaki en etkili aletlerdir.
MAJİKAL EĞİTİMDE ETÜT
Temel araçlardan biri olarak etüdün rolü, bu bölümün başında ezoterik bilgiye karşı haşin tutumla çelişiyor gibi görünebilir. Yerinde yapıldığında, majikal tradisyonları ve teoriyi etüt etmek majisyen adayına çok faydalı olabilir (Aksi takdirde bu kitabın büyük bir kısmı boşa kağıt harcamak olurdu). Hayati nokta şudur ki majikal etüt, düzenli uygulama bağlamında yapıldığında anlam kazanır; tıpkı majikal uygulamanın ancak majikal etüt bağlamında derinlik ve etkililik kazanması gibi.
Majikal Kabala’ya faydası dokunacak etüt konuları devasa bir çeşitliliğe sahiptir; hatta bir kişinin tek başına ustalık kazanamayacağı kadar geniştir. Bu asrın ilk yarısını muhtemelen en önemli teorisyeni olan Dion Fortune, bütün doğal bilimler, artı, tarih, matematik, mantık, felsefe ve hatta psikoloji ve karşılaştırmalı din alanlarında mütevazı bir bilgi birikiminin inisiye olmak isteyen kişi için iyi bir başlangıç oluşturacağını söylemişti! Bu etüt alanlarından her birinde edinilmesi gereken malumat miktarı onun yazdığı vakitten bu yana birkaç kat artmıştır. Üstelik o vakitler ortada olmayan birçok disiplin, örneğin sistem teorisi ve sibernetik eklenmesi faydalı alanlardandır.
Bununla birlikte makul şartlarda hiç kimsenin ulaşamayacağı bir amaç belirlemenin pek bir anlamı yoktur. Daha gerçekçi olursak, günümüzün majisyen adayı belirli etüt alanlarına odaklanabilir. Bunlardan ilki kuşkusuz bizzat majidir; hem klasik, hem de daha yakın zamanlara ait maji literatüründe ve Kabala majisinin belli uzmanlık alanlarında okunmaya değer birçok eser vardır. İkinci ve onunla yakın bir şekilde ilişkili etüt alanları folklor ve mitolojidir; bu alanlar bütün majikal tradisyonların köklerini içeren ve birçok majikal uygulamanın geldiği alanlardır. Antropoloji, karşılaştırmalı din, felsefe, psikoloji gibi alanlardan herhangi biri listede üçüncü sırayı alabilir. Bunlardan herhangi biri majisyenin bilgi dağarcığına yararlı bir ilave olacaktır.
Maji öğrencileri bu konular dışında da ilgi alanları bulacaktır, dilerse bunlardan istediği sayıda alanı takip edebilir; majikal yola ışık saçmayacak çok az alan vardır.
MAJİKAL EĞİTİMDE RUTİN
Günümüz toplumunda karşı-kültürün ortak ilgi alanlarından biri olarak majinin rolüne baktığımızda, majikal alana rutin pek yakıştırılmaz. Birçok insanın majiyi benimsemelerinin veya benimser görünmelerinin sebebi tam da onun rutinden, sıradan ve öngörülebilir olandan farklı bir şey olarak görünmesidir. Öte yandan insanlar alışkanlıkları olan yaratıklardır; bu olgu –anlaşılıp kullanıldığında- majisyenin eğitimindeki en faydalı araçlardan biridir. Tekrar tekrar yapılan her şey bir alışkanlığa dönüşür; eğer aynı yerde, aynı vakitte veya aynı durumda yapılırsa, bu eğilim neredeyse kaçması imkansız bir alışkanlığa dönüşür.
Bu ilkeyi kullanarak rasgele bir alışkanlık geliştirmek kişinin kendini keşfetmesi açısından yararlı bir alıştırma olabilir. Öte yandan modern majide alışkanlık ve rutinin kullanılması bu türden basit bir deneyden ibaret değildir. Yerinde kullanıldığında alışkanlık irade için bir desteğe dönüşür; yalnızca irade gücüyle üstesinden gelinemeyen zorluklar otomatik alışkanlığın yardımıyla alt edilebilir.
Bu nedenledir ki belli başlı Kabalistik Maji ekolleri majikal uygulamanın hiç atlamadan her gün, mümkünse aynı vakitte, aynı yerde yapılıp aynı ritüelleştirilmiş sürecin takip edilmesinde ısrar etmiştir. Bu, belli bir süre boyunca yapıldıktan sonra bir alışkanlık gibi olur ve alışkanlık oturunca bir uygulamayı atlamak, bir öğünü atlamak kadar rahatsızlık verir. Önümüzdeki bölümlerde tarif edilen çalışmaların büyük bir kısmı bir uygulama rutinini tesis etmek ve bu rutinin unsurlarını, basit uygulamanın daha derin içgörü ve başarı seviyelerine ilerlemesini yolunu açana kadar adım adım geliştirmekle ilgilidir.
Bununla birlikte diğer uca savrulmamak, majiye çok kısa süre içinde çok fazla zaman ayırmamakta önemlidir; bu yol bitkin düşmenin ve bazı durumlarda da psikiyatrik sorunların yoludur. Bundan sonraki bölümlerde tavsiye edilecek olan uygulama rutini, her gün, günde yarım saat ile kırk dakika arasında bir süre içinde yerine getirilebilir. Bu süre, gündelik uygulama konusunda tecrübesi olmayanlar için iyi bir başlangıç noktasıdır. Üstelik çok yoğun bir temponun içinde bile bulunabilecek bir süredir.
MAJİKAL GÜNLÜK
Burada ele alacağımız üç temel aygıttan sonuncusu olan majikal günlük, rutinin iradeyi güçlendirmesi, etüdün hayal gücüne yardım etmesi gibi hafızayı güçlendirir. Ruah’ın yüksek işlevleri arasında belki en güvenilmezi beşeri hafızadır; sayısız mahkeme tutanağının gösterdiği gibi aynı trafik kazasına tanık olan on kişi birbirinden tümüyle farklı olaylar anlatır. Majisyen için bu durum hayati bir soruna dönüşebilir; çünkü yolda karşılaştığı önemli olaylarda kendinden başka hiçbir tanık yoktur ve en derinden hissedilen bilinç uyanmaları bile zaman içinde hafızadan silinebilir.
Bu sorunun çözümü muhtemelen en az yazının icadı kadar eskidir. Majikal etütlerin ve uygulamaların kaydedildiği ve arada bir gözden geçirilen bir günlük hafıza için bir çapa, ilerleme için bir cetvel görevi görür. En iyisi boş bir ciltli defter kullanmaktır; çünkü majikal yolda sayfaları koparıp atmak ayartıcı bir istek olabilir; aynı nedenlerle bilgisayarda kayıt tutmamak da akıllıca olur. Bunun dışında, kayıtların şekli, biçimi kişiye kalmıştır. Tarih, saat ve uygulamanın ayrıntıları faydalıdır; arada sırada eğitimin nasıl gittiğine dair bir gözden geçirme de aynı şekilde faydalıdır. (Bu tür gözden geçirmeler birkaç yıl sonra çok ilginç okumalar sunar).
EŞİK BEKÇİSİ
Majisyenin yukarıda tartıştığımız üç aracı birçok uygulamaya sahiptir; fakat en önemli kullanımları eğitim çalışması başladıktan ve ilk büyük engellerle karşılaşıldıktan sonradır. Tradisyonda bu engele verilen biraz dramatik isimle Eşik Bekçileri’nden bu kitapta daha önce bahsedilmişti. Bu olgu, majisyenin gelişimindeki en sık rastlanılan ve en hayati aşamayı temsil eder. İnsandan insana farlılıklar vardır. Bu olgu her insanda farklı bir biçime bürünebilir. Bununla birlikte modern dünyada faal olan bazı etkenler, Bekçi’yle karşılaşmaya belirli bir biçim vermektedir.
İnsanlar majiyi araştırmaya sevk eden çeşitli etkenler vardır; fakat genellikle iki etken günümün majisyen adaylarında ortaktır. Bunlardan biri majinin bir maske veya duruş, kişinin öz algısının kötü aydınlatılmış aynasındaki yansıma yerine konan bir imgedir. Majinin skandalsı ünü, son bin yılın büyük bir kısmında baskılara tabi olması, kendini Batı Kültürünün iktidar yapısına yabancı hisseden bir çok insana majiyi çekici kılabilir. “Majisyen olmak” bir kimlik sunar ve genellikle – belli büyüklüğe sahip şehirlerde – baskı ve kadirimutlaklık fantezilerinin sosyal-psikoloji öğrencilerinin çok iyi tanıdığı bir karışıma dönüştüğü bir cemaat sunar.
Fakat bu huzur verici maske madalyonun yalnızca bir yüzüdür. Madalyonun diğer yüzünde, genellikle belirsiz ve tam biçimlenmemiş bir arzu olur. Bu arzu yalnızca bir maske veya poz takınmanın çok ötesine giden ve ne egemen kültürün ne de majikal alt kültürün karşılayabileceği gerçek bir arzudur. Bu arzunun gücü “bir büyücü olmak” değil, “Bir” olmaktır. Genellikle majisyen adayını majiye iten toplumumuzdaki olası karşı kültürlerden hiçbiri değil, işte bu arzudur.
Bu iki arzu, mask ve gerçeklik, majiye yeni başlamış kişi katılımını kitaplar okumak ve cemaatin bir iki ritüelini iştirak etmekle sınırladığı sürece uyum içinde el ele ilerler. Bununla birlikte kişi düzenli uygulamaya geçtiğinde bu uyum parçalanır. Bir majisyen olabilirsiniz, “Bir” de olabilirsiniz; ama ikisi birden olamazsınız. Majikal eğitimin disiplinleri her türden maskeye, hatta majisyen maskesine düşmandır; majikal güç ve kendi kendine yetme fantezileri, yeni başlayan majisyenin düşüncelerini iki dakikadan fazla kontrol edemediği gerçekliğe tepe üstü çarpar. Temel majikal disiplinlerin amacı, daha derin seviyede, kendini tanımadır; her türden maskenin altında tam da bu kendini tanıma korkusu yatar.
Demek ki pratik uygulamanın başlangıcında veya ilk aşamalarında alt edilmesi gereken engel bu korkudur. Bu korku kendini çeşitli biçimlerde saklayabilir. Bazen kendini can sıkıntısı olarak gizler, gerçekten de birçok temel majikal egzersiz sıkıcıdır. Bazen kendini kafa karışıklığı olarak gizler. Majikal alıştırmaların kafa karıştırıcı oldukları da doğrudur; çoğu zaman kasıtlı olarak böyledirler. Bazen başka bazı ilgiler, yani, maji dışındaki her alana duyulan ilgi olarak gizler kendini. Bu ilgiler majikal uygulama için gerekli vakti talep ederler. Elbette majikal eğitimin günün belli bir vaktini aldığı da doğrudur. Nihayet bazen kendi biçimiyle ortaya çıkar; herhangi bir uyarıda bulunmadan, herhangi bir açıklaması olmadan bir uygulamanın ortasında birdenbire dehşetengiz bir korku olarak ortaya çıkar.
Biçimi ne olursa olsun bu engelin etrafından dolanmanın hiçbir yolu yoktur, engeli aşmanın ancak tek bir yolu vardır: azim. Bu aşamada uygulamayı bırakmak veya uygulamaları ciddi bir biçimde değiştirmek, Bekçi’nin sizi geri göndermesi anlamına gelir. Sıkıcılığa, kafa karışıklığına, başka faaliyetlerin cazibesine, değişim, gelişim korkusuna rağmen çalışmada ısrar etmek kazanmaktır. Bekçi karşınıza yeniden dikilebilir; kişinin bırakması gereken birden fazla maske olabilir; fakat her zafer bir sonrakini kolaylaştırır.
Bu bölümün başında bahsedilen eğitimin üç temel aracı işte burada sahneye çıkar. Bu üç silah Bekçi’ye karşı kullanılacak silahlardır. Etüt yeni başlayan majisyenin kendi deneyimlerini ortak bir motifin parçası olarak anlamasına ve Bekçi’nin karşısına bilgiyle çıkmasına imkan tanır. Rutin, Bekçi’nin getirebileceği baskılara rağmen aceminin eğitimin pratik uygulamasına devam etmesine yardım eder. Majikal günlük Bekçi ile yapılan her mücadelenin daha öncekilerle karşılaştırılmasına ve geçmiş deneyimlerle yola devam edilmesine yardım eder. Bütün bunlar olmadan da kazanmak mümkündür; fakat bunlar ilerlemeyi çok kolaylaştırırlar.
BAŞLANGIÇ ÇALIŞMALARI
Pratik çalışmanın buraya kadar ele aldığımız üç temel ayağı dışında, Batı ezoterik tradisyonlarına ait, başlangıçta bahsedilmesi gereken bir avuç temel uygulama daha vardır. Bu çalışmaların hepsi majikal eğitimin daha ilk aşamalarından itibaren öğrenip pratik edilebilir ve ileride yapılacak çalışmalar için sağlam bir temel atılmasına yardımcı olabilirler. Bunlardan ikisi – öğle selamı ve günü hatırlama – epey bir yıldır Altın Şafak tradisyonunun bir parçasıdırlar ve konuyla ilgili birçok kitapta bunlardan bahsedilmiştir. Diğer iki teknik, Güneş ve Ay Eteri Yükleme (Solar and Lunar Eteric Charging) – yakın tradisyonlardan alınmışlardır ve İngilizce konuşular ülkeler dışında iyi bilinirler. Dört teknik de majikal eğitimde faydalı olduklarını kanıtlayacaktır.
Günü Hatırlama Batı ezoterizminin kayıtlı en eski uygulamalarından biridir, İÖ 6. asırdan yaşayan mistik matematikçi Pythagoras’ın zamanına dek giderler. Bazı ayrıntılarda değişiklikler olmuşsa da, uygulamanın özü o zamandan bu yana değişmemiştir. Orijinal yöntemin esası çok basittir; kişi her akşam uykuya yatmadan önce birkaç dakikasını günün bütün olaylarını oluş sırasına göre hatırlamaya ayırır. Her ayrıntı hatırlanmak zorunda değildir; fakat önemli olaylar hatırlanmalıdır.
Bu alıştırmanın amacı kısmen majikal günlükle aynıdır; hatırlama hafızayı kullanır ve böylece ruah’ın en yanılabilir yeteneklerinden birini güçlendirir. Bununla birlikte günü hatırlama alışkanlığı kısmen daha geniş bir öz-bilgi amacına yardımcı olur. Bu çalışmanın faydası kendini çeşitli şekillerde gösterebilir. Olay anında tümüyle makul gelen bir davranış hafızanın soğuk ışığı altında bambaşka bir karaktere bürünebilir. Bununla birlikte bazı daha ince olanaklar mevcuttur. İnsanların kendilerini tanımadan kaçmalarının bir yolu seçici hafıza alışkanlığıdır; kendi kendimize göstermek istediğimiz imajı güçlendirecek olayları hatırlamak ve onunla çelişen olayları hatırlamamak için elimizden geleni yaparız. Düzenli olarak yapılan günü hatırlama egzersizi farklı bir hafıza ritmi oluşturur. Bu ritim kişisel tercihlerimizden ziyade olayların temel sırasına göre hareket eder ve böylece daha az çarpıtılmış bir hatırlamaya yer açmak için olağan hatırlama alışkanlıklarını yıkar.
Öğle selamı da çok eskilere dayanmaktadır. Helenistik Mısır’ın kadim Hermetik tradisyonlarının mistikleri de güneşin yolu üzerindeki belirli duraklarında öğle selamı ritüelini yapıyordu. Güneş’in Tifaret’in imgesi olarak Kabalistik düşüncedeki rolü onun çok daha eski tradisyonlardaki önemini yansıtır. Bugün bile güneş birçok insan için kendi tecrübe evrenimizde Tanrı dediğimiz birliğin en etkili sembolüdür.
Öğle selamı bunu kullanma amacındadır. Her gün, Güneş gökyüzündeki en yüksek noktasına geldiğinde yüzünüzü güneye dönün. Gözünüzde Güneş’in imgesini canlandırın ve onu teologların Doğa’da Tanrı’nın mevcudiyeti diyebileceği bir simge olarak düşünün. Eğer bu ritüeli güneş ışığında yapabilirseniz çok iyi olur, fakat Güneş’e doğrudan bakarak gözlerinize zarar vermekten kaçının. Selamı kimsenin görmeyeceği bir yerde yapıyorsanız Kabalistik Haç ritüeli kapanış için iyidir. Yok eğer başkaları varsa, imgeyi bir an gözünüzde canlandırıp düşündükten sonra yaptığınız işe geri dönün.
Selamı karmaşıklaştıran bir şey daha var ki selamlama Güneş’in en tepede olduğu anda yapılmalıdır. Bu her zaman öğle vaktiyle uyuşmaz. Yaz saati uygulaması varsa öğle saatinden bir saat çıkarmanız gerekir. Güneş tepe noktada olması ayrıca kendi standart zaman diliminizden ne kadar doğuda veya batıda olduğunuza göre değişir. Standart meridyenden bir derece batıya kayma durumunda dört derece ekleyin, doğuya doğru her bir derecelik sapma için dört dakika çıkarın. (Bulunduğunuz yerin meridyenini bir atlastan bulabilir veya bir astrologa sorabilirsiniz)
Öğle Selamı, bir kısmı basit, bir kısmı da majikal teorinin karmaşıklığı arasına gömülmüş birçok nedenden dolayı yararlıdır. En basitinden bakıldığında bir insanın günlük faaliyetlerinin ortasında belli bir vakitte hatırlanması ve gerçekleştirilmesi gereken basit bir görev olarak farkındalığı artırır. Daha derin bir faydasıysa şudur: Bir sembolü ve anlamını uzun bir zaman boyunca tekrar tekrar hatırlamak o sembole enerji yüklediği gibi, sembolün temsil ettiği gerçeklikle bir bağlantı gerçekleşir. Elimizdeki örnek için bu Tifaret’in mevcudiyeti ve Malkut’un görünür karmaşasının ortasında bilincin Tifaret düzeyidir. Bunun ötesinde, insan mikrokozmos ile güneş arasında bütün tecrübe düzeylerinde bir dizi sübtil ilişki mevcuttur ve bu ilişkiler benliği birçok yolla güçlendirip dengeler.
Geri kalan başlangıç uygulamaları bu son iletişim düzeyini daha odaklanmış bir biçimde kullanır. Güneş ve Ay Eteri Yükleme uygulaması her ne kadar Altın Şafak majisinden alınmamış olsa da Altın Şafak’a çok yakın tradisyonlardan alınmıştır ve Cemiyet çalışmalarının epey bir kısmıyla, bilhassa ihmal edilmiş Altın Şafak simyasıyla ilişkilidir.
--------------
İlk olarak işleyeceğimiz Güneş Eteri Yükleme şu şekilde yapılır:
Bir: Hava açıkken sabah saat 10’dan önce güneş ışığında dikilin. Güneş ışığı ile aranızda cam olmasın. En iyisi açık havada bir yerdir. Fakat doğru konumlanmış açık bir pencerenin önünde de olur. Yüzünüz güneşe dönük durun. Gözlerinizi kapatın. Bedeninize mümkün olduğunca çok güneş ışığı değsin. Avuç içleriniz öne bakacak şekilde kollarınızı iki yana açın. Güneş ışığının vücudunuza nüfuz edişini hissederek yavaş yavaş nefes alın.
İki: Bir dakika kadar sonra kollarınızı dirseklerinizden kırın, ellerinizi içeri çevirip yukarı kaldırın. Alnınızın birkaç santim ötesinde neredeyse birbirlerine değecek şekilde durmalı, avuç içleriniz içeri doğru bakmalıdır. Elinizden geldiğince net bir biçimde ışığın ve ısının avuç içlerinizden alnınıza aktığını imgeleyin.
Üç: Ellerinizi yavaşça alnınızdan güneşsinirağına indirin, bütün bu hareket boyunca imgelemeyi sürdürün. Bunu bitirdiğinizde elleriniz geniş bir süpürme hareketiyle birbirinden ayırın. Eğilebildiğiniz kadar eğilin ve kolların iki yana açılı olduğu ilk duruşa geri dönün. Bu süreci yedi kez tekrarlayın.
Ay Eteri Yükleme tam olarak aynı şekilde yapılır. Fakat bu sefer enerjinin kaynağı güneş ışığı değil, ay ışığıdır. Ay Yükleme çalışması yalnızca ayın büyüme evresinde yapılmalıdır. Yani ay döngüsünün ilk aşamasında, yeni ay ile dolunay arasında yapılmalıdır. En iyisi saat 10’dan önce yapmaktır.
---
Bu iki egzersizde nefeşi, eter bedene etkide bulunmak için yapılır. Güneş Dünya’nın temel fiziksel enerji kaynağı olduğu gibi temel eterik enerji kaynağıdır. Nefeşin merkezlerini solar güçle yüklemek eterik bütününe enerji verir. Öte yandan ayın eterik güçleri, özellikle pek anlamayıp “sezgi” diye tek bir kefede toplama eğiliminde olduğumuz bir dizi sübtil enerjiye karşı duyarlılığı artırır. Düzenli bir şekilde yapıldığı vakit, eter bedeni ileri majikal çalışmanın daha yoğun enerji akışlarına hazırlar. Her iki uygulamanın da fiziksel sağlık üzerinde olumlu etkisi vardır. Şartlar izin verdikçe yapılmalıdırlar; bununla birlikte yirmi dört saat içinde birden fazla aynı uygulama belli miktarda geçici enerji dengesizliğine sebep olabilir.
··············oOo··············
[Ana Sayfa ][Yazılar]