Bu diskurun İngilizce'sini sitemizde
bulabilirsiniz: Flying
Roll XIII
Çeviri:
Kemal Menemencioğlu
Copyright © 2005 hermetics.org
Şüphesiz, hepimiz Kadim Mısır İnisiyasyonlarda
uygulanan korkunç fiziksel sınavları duyduk ve inisiyenin Tanrının Dağından
yukarı ilk adımları atmaya laik görülmesinden önce Kadim Misterler tarafından
neredeyse işkenceye yakın şiddet uygulandığının farkındayız.
Her ne kadar, Cemiyetimizin yöntemleri farklı da olsa,
Ruh aynıdır ve fiziksel çileye karşı tarafsız olmayı öğrenmediğimiz sürece,
ve içimizde kaderin yapabileceği hiç bir şeyden korkmayan Güçlü Bir İrade
tesis etmeden, hiç bir zaman Gerçek İnisiyasyon alamayız.
Cemiyetimizin [ilk dört] alt derecelerindeki seremonileri
genelde zihinlerimizi disiplin etmeye, kendimizi
analiz etmeye ve anlamaya yönlendirir. Bunlar Maddenin Dört durumu, Kadimlerin
Dört
Elementini konu edinmişlerdir ve beş duyumuzla ilintilidir. Duyularımız şuurumuzun,
daha iyi bir terimin eksikliğinde İrade dediğim, merkezi gücümüze yanaştığı
yollardır.
İnisiyeler olarak, hayatımızın amacı bu İradeyi o
denli mükemmel, güç ve bilge bir hale getirmek ki, kaderin oyuncağı olup
hesaplarımızın basit koşullardan tamamen altüst olması yerine, içimizde
gerektiği zaman kullanabileceğimiz bir güç kalesi inşa edilmiş olsun.
Doğal insan çelişkili güçlerin karmaşık bir kümesidir.
İlk Cemiyetin üst derecelerinde, (duyulara dengeli bir dizi sembol sunmakla)
inisiyelerin hayallerine, altında mükemmelliğe erişebilecekleri ve dünya gücüyle
ahenkli bir şekilde çalışabilecekleri formları aşılamaya çalışıyoruz.
0°=0° Derece inisiyasyonun üzerinde en çok ısrar
edilen ilkeler Gizlilik ve Kardeşçe Sevgidir. Cemiyetimizde gizliliğin pratik
gereği dışında, sessizliğin kendi başına okült güçler arayışında çok
önemli bir destek unsuru olması vardır. Karanlık ve sessizlikte Arketipsel
formlar oluşur ve doğanın güçleri yeşerir. Eğer huzurlu meditasyonun
etkilerini incelersek sessizlikte insan şuurunun ötesinde olan düşüncelerin
sembollerle giyinip hayal gücümüze sözlerle ifade edilemez şeyler sunduğunu
görürüz.
Bir hareketten önce ne denli fazla düşünce ve amaç
yoğunluğu varsa, o denli fazla etkin olacaktır. Yine de böyle konuları başkalarıyla
konuşurken, ciddi bir kişisel etki veya obsesyon tehlikesi vardır. Kartal kümes
hayvanından uçmayı öğrenmez, "Aslan gücünü at gibi kullanmaz".
Her ne kadar bilgiyi mevcut her kaynaktan elde edilmesi gerekiyorsa, Hayatın
gerçek öğrencileri başkalarının fikirlerine karşı asgari değer
verirler.
Kendinizi çevrenizden özgür kılın. Kendinizi
tartmadan ve üzerinde durmadan hiç bir şeye inanmayınız. Birimiz için doğru
olan, başkası için tamamen yanlış olabilir. Kıyamet gününde sizi yargılayacak
Tanrı, içinizde şimdi varolan Tanrıdır. Sizi şu veya bu yöne yol gösterecek
kişi, o gün geldiğinde omzunuzdan yükü kaldırmak için yanınızda
bulunmayacaktır.
"Eski güzellik artık güzel değil, eski gerçek
artık gerçek değil", gelişen ve gerçek anlamda dirilenmiş bir yaşamın
sonsuz haykırışıdır. Uygarlığımız pagan sefahatin İlk İmparatorluğundan
geçmiş, ve şuurumuzu, yargılama gücümüzü, bağımsızlığımızı,
cesaretimizi feda etmemin yanılsamalı fedakarlığın İkinci İmparatorluğundan
da geçmiştir, ve Üçüncü İmparatorluk aramızda - Tanrının sadece
Olimpus dağında veya çarmıha gerilmiş olarak değil, ama içimizde olduğunu
- görenleri beklemektedir. İşte et ve ruh arasındaki köprü böyle olanlar
için kurulmuştur; çünkü aramızda böyle olanlar yaşam ve ölümün
Anahtarlarını tutarlar.
Bu bağlamda diyebilirim ki,
0°=0°
Neofit Derecesinin bir sembol olarak derin anlamı vardır; "0" veya sıfırın
dünyasal açıdan hiç bir değeri yokken, inisiye için daire olarak her şey
anlamına gelir ve Neofit'in amacı "kendi başıma ben hiçim, oysa İçinde
her şeyim; beni İçinde olan benliğime getir" olmalıdır.
Sessizliğin uygulamasının getireceği bazı şeyleri
ele almışken, şimdi de kardeşçe sevgi konusunu işleyelim.
Tabii ki, kelimeyi bütün yüksek öğretileri ele aldığımız
gibi, bir sembol olarak ele alıp, daha yüksek bir plana dönüştürmemiz
gerekir. Herhangi bir kimse için beslenen sevgi hiç bir şekilde bir Hermetik
erdem değildir; bu sadece kişiliklerin ahenkli olduğu anlamına gelir,
hepimiz belirli etkiler altında doğduk, hepimiz için, belirli şeyler çekici,
belirli şeyler iticidir ve aynı müzik notaları gibi bazılarımız uyuşur,
bazılarımız da uyuşmaz. Bu sevme ve sevmemeleri yenemeyiz; bu mümkün olsa
da doğru olmaz. Eğer Doğada bir bitki kendisine uygun olmayan toprakta büyüme
konusunda ısrar edecek olursa, ne bitki, ne de toprağa yararı olur. Bitki
giderek zayıflar ve olası olarak ölür, toprak ise fakirleşir.
Dolayısıyla, kardeşçe sevgi, içgüdüsel olarak
bize itici gelen insanların arasında bulunmamız anlamına gelmez. Ama
insanların davranışlarını onların açısından görmeye çalışmamız, maruz kaldıkları
ve zaaf gösterdikleri tahriklerden dolayı anlayış
gösterip hoş görülü davranmak gerekir. Bu bağlamda Hermetik veya Kardeşçe
Sevgiyi başkaların dürtülerini anlama ve zaaflarına anlayış gösterme
yetisidir - ve hiç unutmayın ki günah işleyenler, genelde mutsuz kişilerdir.
Bir suç, yalan veya zalimlik çoğu zaman başka
insanlardan korkmaktan kaynaklanır. Onlara ve kendimize karşı güvenimiz
yoktur.
Korkmamız gerekenler ezilenler ve zayıf olanlardır ve
onlara anlayış göstererek ve onlara cesaret vermek için elimizden geleni
yapmakla, kötülüğü yeniriz.
Ama Hermetik Sevgiyi uygulamakla, her şeyden önce aşkın
vebası kıskançlığı yenin. Bağışçı veya yardım edenin kıskançlığı,
sevgili veya arkadaşın kıskançlığı, her biri insan doğasında derin kökleri
olan, örf ve adetlerle beslenen çoğu zaman sadakat bahanesiyle erdem
mertebesine yükseltilen aşağılayıcı ve nefretle kınanması gereken
tutkulardır.
İnsan davranışını en alçak seviyede görmek için
birisinin başkası üzerinde duygu tekelinin ihlal edildiğinde boşalttığı
gözü dönmüş zırvalar ve tehditlerine dinlemek yeter. Bu tür manyaksı
tutkular çiftin doğurduğu egoizmden kaynaklanır.
Ama sevdiklerimize yardım etme ve onlara gerekli olma
isteği doğaldır ve başkalarının da aynı şekilde gerekli veya yardımcı
olduğunu gördüğümüzde "meşgalemizin" gittiğini hissetmek kin güdücüdür;
ama içimizde en yüksek ve en iyi ilkenin etrafımızı da saran İlahi Işık
olduğunu ve başkalarında da az veya çok aynı zamanda da tezahür ettiğinin
farkındalığını günden güne daha derinden hayatımızda yaşadığımızda
bu hüsranlık duygularını hissetmek imkansız olacaktır. Başkasının
kullandığı araç [beden] göze hoş gelmeyebilir, kişiliği antipatik
olabilir, ama yine de içinde ışık bir potansiyel olarak vardır ve işte
hepimizi kardeş yapan budur. Her birey Işığın bilincine kendine has yöntemle
erişmelidir ve birbirimiz için tek yapabileceğimiz tek şey dar ve düz yolun
aslında her birimizin içinde olduğunu göstermektir. Hiç kimse kendi
kanatlarıyla fazla yüksek uçmaz; ama başkasını gücünden ötesine
zorlarsak, onun kaçınılmaz düşüşü kapımızın önünde olacaktır.
Bu komşularımıza, Tanrıya ve kendimize karşı görevimizdir;
zira Tanrı yüksek benliğimizle birdir ve kör içgüdülerden serbest güçlü
ve bilgeli bir iradede tezahür eder.
O Sessizliğin Sesidir,
Yolu Hazırlayandır,
Işıkta Kurtarandır.
