Aşağıdaki yazı
yakın tarihte Hindistan açıklarında bulunan uygarlık tarihini yeniden
yazdırabilecek özellikte bir keşifle ilgilidir. Yazarı Linda Moulton Howe'e
bu yazıyı tercüme etme ve yayınlanma izni verdiği için teşekkür
ederiz. Yazının İngilizce orijinalı bu web sayfanın İngilizce bölümünde
ve ayrıca www.earthfiles.com 'de
bulunabilir.
Hindistan
Açıklarında Batık Şehir -
M.Ö. 7500?
Türkçe'ye Tercüme Eden: Kemal
Menemencioğlu - Copyright © 2002 hermetics.org
© 2002 by Linda Moulton
Howe
Sualtı arkeolojik sit alanı
9000 yıldan eski olabilir ve Hindistan’da Surat’tın 30 mil batısında
Kuzeybatı Khambhat (Cambay) Körfezinde bulunmuştur.
Bu
raporu sesli 1090WJKM Radio, Cedar Vine Manor, Lebanon, Tenessee tarafından
sağlanan Real Audio
'dan dinleyebilrisiniz.
15 Şubat,
2002, Surat, Hindistan – Bir ay önce
Ocak ayı ortalarında, Hindistan’da bir denizbilimcisi Hindistan’ın
kuzeybatısında Khambhat (Cambay) Körfezi açıklarında yaklaşık
olarak 40 metre derinliklerde sonar okumalar 90 derecelik kare ve dikdörtgen
şekiller tespit ettiğini açıklamıştı. Bunun üzerine Hint Bilim ve
Teknoloji Bakanlığı bölgede deniz dibi tarama emretmiş. Bulunanlar, dünyanın
her tarafındaki arkeologları şaşırtmıştır ve iki hafta önce Surat
kıyısından 30 mil ötesindeki sualtı sit alanı araştırmasının başındaki
Hint Bakanın bulunduğu özel bir toplantının konusu olmuştur.
Bu özel toplantıya katılanlar
arasında Hint Bhakti Vedanta Enstitüsü için arkeoloji tarihini araştıran
ve “Yasaklı Arkeoloji” (Forbidden Archaeology) kitabını
yazan Amerikan yazar Michael Cremo vardı. Bugün onunla kazı ve karbon
testle 9000 yıl önceye giden buluntuların anlamı konusunda konuştum.
MÜLAKAT
Michael
Crema,
Kadim Arkeoloji Araştırmacısı ve Yazar (Yasaklı Arkeoloji):
Son birkaç
ay içinde mühendisler oralarda bazı dip taramaları yapmışlardır ve
gerçekten insanların mekan ettiği bir yer olduğunu kanıtlayan fosil
kemikleri, fosil ahşap, taş aletler, seramik parçaları ve birçok şey
çıkardılar. Bu arada daha da fazla sonar okumaları yapıp daha birçok
yapıları da tespit etmişlerdir. Görünüşe göre buluntular bir
zamanlar Hint alt-kıtasından bölgeye inen bir nehrin kıyısında
bulunmaktaydılar.
Haber yayınına göre, sualtı
sitten bir tahta parçasının radyo-karbon testi 9500 yıl vermiştir.
Bu
durumda buluntuların tarihi son buzul çağın sonuna denk gelir.
Evet gelen göstergeler aynen böyledir.
Aslında iki radyo-karbon tespit tarihi vardır: biri 7500 yıllık ve diğeri
de 9500 yıllık. 9500 yıllık olanın daha güçlü dayanağı vardır
ve şimdilik kabul edilen odur. Hyderabad, Hindistan’da katıldığım
bu toplantı sırasında bunu Bakan Joshi (Murli Manohar Joshi Hint Deniz
Teknoloji Bakanıdır) açıklamıştır. Bu konuda daha çok çalışmaların
yürütüleceğini söyledi. Bölgede gözlem yapmak oldukça zordur. Çok
hızlı bir akıntı vardır. Dolayısıyla, oldukça kapsamlı bir çaba
olacaktır, ancak Hint hükümeti bu keşfi doğrulamak için gerekli bütün
kaynakları seferber etmeye kararlıdır.
Bu konuda ayrıca Hyderabad’da
bu buluşa karşı derin ilgisi olan ve Hint hükümeti ile bağlantısı
olmayan bağımsız bir arkeolog ile konuştum. Ona göre aşağı dalgıçlar
gönderilmesi şarttır. Şimdiye dek dalgıçlar gönderilmedi ve tüm
bilgiler sonar okumalara ve dip taramalara dayanıyordu. Ergeç daha yakın
bir tespit için aşağı insan göndermenin bir yöntemini bulmaları
gerekecektir. Bu çabaların süreceği kanısındayım.
Şimdi, diğer bir arkeolog,
Harvard Üniversitesinden Richard Meadows, burada uluslararası çalışma
olmasını önerdi. İlk bakışta bu iyi bir fikir gibi gözükür, ancak
bu Amerikan arkeologlar ve diğerlerinin projeyi kontrol etme çabası
olabilir ve 9500 yıllık kadim bir uygarlığının söz konusu olmasını
istediklerini sanmıyorum. Dolayısıyla, Hint arkeologlar ve Hint hükümetinin
bu çok önemli keşif konusunda değişik amaçları olan, neyin açıklanacağını
ve neyin saklı tutulacağını tayin etmek isteyen hariçten gelenleri
kabul etmekte biraz temkinli davranmalarını öneririm. Zira bu keşif
devrim niteliğini taşıyabilir.
Denizaltı
Sit Alanındaki İnsanların Kültürel Geçmişi
İnsanların kültürel geçmişini bilmezsek bile, 9500 yıllık bir şehir
söz konusuysa, bu Sümer uygarlığından birkaç bin yıl daha eskidir.
Mısır ve Çin uygarlığından da daha eskidir. Dolayısıyla,
gezegenimizde farz ettiğimiz kentsel uygarlığın gelişme şemasını
radikal bir şekilde etkiler.
Şimdi, eğer daha fazla araştırmayla bu sualtı şehirde yaşayan
halkın kültür kimliği ortaya çıkarsa ve eğer onlar Vedik bir halksa,
(bölgeye bakılırsa bunun olası olacağını düşünüyorum) o zaman
esas olarak Batı arkeologlar tarafından yazılmış olan Hint tarihsel görüşümüzü
radikal bir şekilde değiştirir.
Hindistan’ın Vedik Kültürü – Gerçekten 3500 Yıldan
Daha Eski Mi?
En arkaik Sanskritçe (Devanagari) Vedalar’dakidir, Vedalar müzik devreler şeklinde yazılmış
binlerce ilahi ve şiirden oluşmuş kitaplardır. Vedalara göre “Tanrı-insanlar”
Sanskritçe’yi insanoğluna müzik notaları dili olarak indirmişlerdir.
Yukarıda solda Devanagari Sanskritçe dilinde 1’den 10’a
sayılar ve “Arapça sayılar” (Batı da kullanılan sayılar)
kıyaslanmıştır. Sağ tarafta ise Devanagari sesli harfler ve
diftonglar.
Kaynak:
The New Encyclopaedia Britannica, 15th Edition © 1993
and Sanskrit Keys to the Wisdom Religion © 1968 by Judith Tyberg.
19. asırdan beri Hindistan’ın esas tarihi
konusunda tartışma olmuştur. Avrupalılar Hindistan’a ilk geldiğinde
Hint halkının esas dilleri olarak Sanskritçe diline sahip olduklarını
öğrendiler. Avrupalı dillerinin benzeri olduklarını fark ettiler. Bu
da Avrupalılar ve doğu Hintlilerin akraba oldukları anlamına gelir.
19. asır bilim adamları Sanskrit kültürüne kadim Hint edebiyatı Veda’lardan
dolayı bazen Vedik kültürü veya Vedik uygarlığı derler. Veda
Sanskritçe’de “bilgi” demektir. Ayrıca edebiyatına da
Vedik edebiyatı derler. Bu bilim adamları Vedaların ve Veda kültürünün
Avrupa kültüründen daha eski gözüktüğünü fark ettiler. Avrupa
dilleri sanskritçe’ye akraba olduğuna göre Avrupalıların bir şekilde
Hindistan’dan gelmiş olmaları ve Avrupa’ya giderek zamanla Rusça,
İngilizce, İspanyolca, Almanca vs. dilerine dönüşmüş olmalıdır.
Avrupalı araştırmacılar bu fikri benimsemediler, çünkü kendi kültürlerine
kıyasla Vedik kültürü daha üstün bir konuma gelmiş olacaktı. Dolayısıyla
Harappa ve Mohenjo-Daro gibi İndus vadisindeki şehirler Richard Meadows
gibi arkeologlar tarafından Vedik olmayan şehirler olarak tanımlanmışlardır.
Vedik kültürünün Hindistan’a 3500 yıl önce geldiğini
zannediyorlar.
Bu evrenin yaşamla dolu olduğunu
söylemesi ve kozmosun başka sakinleri konusunda bilgisi olduğunu ima
eden ve en azından 9500 yıl öncesine giden bir devirden söz eden Krişna’nın
Vedalarına karşı çelişkili değil midir?
Ah,
Tamamıyla Linda. Bu kadim Sanskritçe yazılarda kültürün başka bir
yerden geldiğine dair herhangi bir belirti yoktur.
Onlar ana kaynaklarsa ve Vedik
edebiyatında anlatılanları ciddiye alacaksak, bu oralarda binlerce yıl
önce şehirlerin bulunduğunu ima eder.
Evet
ve bu konuda başka araştırmalar da yapılmıştır. Örneğin, Vedik
edebiyatının en eski eserlerinden biri olan Rg Veda, o bölgede,
kuzeybatı Hindistan’da Saraswati adında Himalaya dağlarından Arap
denizine akan büyük bir nehirden söz eder ve böyle bir nehir günümüzde
yoktur. Bundan dolayı insanlar Rg Veda‘nın Hindistan’dan söz
etmediğini sandılar. Onlara göre söz konusu böyle bir nehrin bulunduğu
Hindistan’ın dışında bir yer olmalıydı.
Ancak birkaç yıl önce arkeologlar LANDSAT gibi
Amerikan uyduların çektiği fotoğrafları incelemeye başladılar ve
Himalaya’da başlayan bir nehir izini gördüler. Bu neredeyse batık şehrin
bulunduğu Khambhat (Cambay) körfezine yakın inen devasal bir nehirdi ve
ayrıca fark ettiler ki bu nehrin kıyısında neredeyse 800-100
arkeolojik şehir sitleri vardı.
Dolayısıyla, öyle gözüküyor ki, Rg Veda
was 5000 yıl önce kıyısında şehirlerle bezenmiş büyük bir
nehirden söz etmektedir. Bunun doğru olması gerekir. Bu nehirde son su
bulunduğu zaman yaklaşık olarak 5000 yıl önceydi.
50 bin yıl önce Vedaları açıklık
getiren Hint kıtasında insanlarla bir arada bir uzaylı kolonisinin
bulunma olasılığı var mıdır?
Olabilir,
Keşmir’de, Keşmir vadisinde çok eskiden bir göl olduğu anlaşılmaktadır.
Şimdi bu bölgede bir gölden söz eden bir kadim bir Sanskritçe
elyazması bulunmaktadır. Dolayısıyla bu gölün varlığı kadim yazılarda
teyit edilmektedir. Şimdi, modern jeolojik bulgulara göre 40 bin yıl önce
Kuzey Hindistan’da Keşmir’deki Keşmir vadisi gerçekten bir gölmüş.
Bu çok büyük bir gölmüş ve güney kısmı sıra dağlarla çevriliydi.
Bu sıralarda bir şeyler oldu, dağlar yarıldı ve göl tamamen boşaldı.
Bu olay 40-50 bin yıl önce oldu. Bu
açıdan bu gölden söz eden bu tarihsel kayıtın bulunması çok ilginçtir.
Eğer bunu ciddiye alacaksak birisinin bu gölü 50 bin yıl önce
görüp yazdığını kabul etmemiz gerekir.
Daha Çok
Bilgi
Harappa
Uygarlığı (M.Ö. 3000 - 1500)
Yakınlardaki Khambaht Körfezi keşfine
dek, arkeologlar tarafından Hindistan'da araştırılan en eski kentleşme
merkezleri kalıntıları arasında günümüzde Pakistan'da bulunan İndus
nehri kıyısındaki Harappa ve Mohenjo-Daro vardır. Khambaht Körfezi
keşfinde herhangi bir şey esrarengiz ve çok kadim Harappa uygarlığındaki
buluntulara benzeyecek mi?
İndus nehir vadisinde bir çoğu
3500 yıllık olan höyükler üzerinde kurulu yapıların yükseklik ve
derinlikleri gösteren Harappa arkeolojik kazı. Kaynak: North Park University, Chicago, Illinois.
Kadim Hindistan'ın en esrarengiz kültürlerinden
biri, 3000 yıldan daha eski Harappa'da bir şehrin kazılmış duvarları.
Halk okur yazardı ve günümüzde sadece kısmen çözülmüş olan
Dravidian Sanskrit dilini kullanırdı. İndus vadisindeki Harappa ve
Mohenjo-Daro'nın buluntuları olağanüstü güzel ve ayrıntılıdır.
Kaynak: North Park University, Chicago, Illinois.
Harrappa Kent
Sitlerden Bazı Detaylar:
Harappa Halkının yaşadığı yerlerde çok sayıda
kiremitten yapılı esrarengiz halkalar bulunmaktadır, ancak arkeologlar
bunun ne işe yaradığını anlamaktadır. Tahminlerden biri tahılların
kurutulması işine yaradıkları
Kaynak: North Park University,
Chicago, Illinois.
Harappa and Mohenjo-Daro kazılarından çıkarılan
ilk objeler hayvan resmeden ve halen alimlerin tam çözemediği yazılarla
bezenmiş küçük taş mühürlerdi.
Bu mühürlerin
tarihi yaklaşık olarak M.Ö. 2500 yılıdır. Kaynak:
North Park University, Chicago, Illinois.
Yakından bakıldığında Mohenjo-daro'da bulunan bu
mühür tek boynuzlu at unicorn'a benzeyen bir hayvandır. Her bir yanı
29 mm. uzunluktadır ve ısıtılmış Steatit'ten yapılmıştır.
Steatit ısıtıldığında sertleşen kolayca yontulabilen bir taştır.
Üst tarafta anlamı henüz çözülmemiş İndus yazıları vardır.
Bunlar tarihin ilk yazılarındandır. İmaj kaynağı:
Foto Kaynağı: Arkeoloji ve Müzeler Bakanlığı, Pakistan..
Kaynakça
Kitap: Forbidden
Archaeology yazan Michael Cremo ve Richard
Thompson
Web Siteleri
http://campus.northpark.edu/history/WebChron/India/Harappa.html
http://www.harappa.com/har/har0.html
http://www.harappa.com/walk/21.html
http://www.harappa.com/figurines/iindex.html
http://www.mcremo.com
Copyright © 2002 Linda Moulton Howe
All Rights
Reserved.
earthfiles@earthfiles.com
